Ne akit ne akide, Çocukluðumuzdaki, Allý pullu mucize. Ne de güzel gülerdi, Ninemizin elinde. Tarçýnlýsý ayrýydý, Karanfillisi ayrý. Eski tadý kalmadý, Biz de yaþlandýk gayrý.
Bayramlar yine bayram, Akide de akide; Ama ne ninemiz var, Ne elinde akide. Devran böyle dönmekte, Þimdi de sýra bizde.
O günler, Hatýralarýmýzýn; Karanfil ve tarçýn kokulu süsü. Çocukluðumuz vatanýmýz, Akide þekeri de, En tatlý öyküsü… Ankara,20.04.2008 Ýbrahim KÝLÝK
Sosyal Medyada Paylaşın:
zakir Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.