Hicranla biten bir gecenin sonunda, Gözlerimi ýþýtan güneþ doðuyor. Yâre giden zorlu vuslat yolunda, Gam ile kasaveti ülfet boðuyor.
Tüm albenisiyle girdi de öyküme, Hasretten öte artýk ona duyduðum. Tahtýný kurdu þimdi sýrça köþküme. Ve onun kokusudur hep soluduðum.
Ýstemem baþka erguvanlar açmasýn. Yalnýz onun usaresi yeter bana. Razýyým baþka arayaným olmasýn. Bir ömür onla olmak can katar cana. Ankara,19.04.2008 Ýbrahim KÝLÝK
Sosyal Medyada Paylaşın:
zakir Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.