Akýllarda ki soru, çözülmeyi beklerken
Cevabýný almadan, nereye gidiyoruz ?
Cumhuriyet atan kalp, göðsümüzde teklerken
Ýplerini salmadan, nereye gidiyoruz ?
Bu Vatanýn uðrunda, bunca kanlar döküldü
Bir karýþ toprak için, ciðerleri söküldü
Bunlarý bile bile, diz üstüne çöküldü
Derinliðe dalmadan, nereye gidiyoruz ?
Açýlsýn gözleriniz, bölünmeye dur deyin
Düþünün sonunuzu, çalýþsýn artýk beyin
Yok olup kaybolacak, birer birer her þeyin
Kapýlarý çalmadan, nereye gidiyoruz.?
Her gün baþka lakýrdý, ümidi bitiriyor
Yaþama arzusuyla, hevesi yitiriyor
Eli kolu baðlayýp, yokuþa ittiriyor
Umudumuz kalmadan, nereye gidiyoruz.?
El ele verse millet, bütün yollar açýlýr
Kucaðýnda ki taþlar, etrafýna saçýlýr
Gücümüz yetiyorken, neden haktan kaçýlýr
Zamanýmýz dolmadan, nereye gidiyoruz.?
Herkes gözünü yumdu, topraklar satýlýrken
Devrildi baþýmýza, harca kum katýlýrken
Güldürmez oldu yüzü, kaþýmýz çatýlýrken
Halkýn izni olmadan, nereye gidiyoruz.?
Nesrin Önem
16. 01. 2017
Tekirdað
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.