İSTANBUL PEMBE (17)

Koyunlarým, Koçlarým, Kuzucuðum meleme!
Ben Masalcý Dede
þimdi bir Çocuk Þarkýsý söyliyeceðim size,
daha-iyi-uyuyun diye;

"Yalancý-Yalancý sana kimse inanmaz!
Yalancý-Yalancý Sözüne kimse kanmaz!"

Günlerden bir Gün öyle,
öyle-böyle bir Köyde
toplanmýþ Ýhtiyarlar Meclisi;
"- Çite-Çifteye, Ýte-Çobana gerek ne böyle?
Yok ki
Kurt, Tilki, Sansar Tehlikesi!
Býrakalým Hayvanlar
Merada mutlu ve hür yaþasýnlar!"

"Yalancý-Yalancý sana kimse inanmaz!
Yalancý-Yalancý Sözüne kimse kanmaz!"

Çoban Aptal mý?
Parçalamýþ bir Hayvaný,
iki Kurþunda atmýþ Havaya;
"- Kurt var!" diye baðýrmýþ,
Köylüleri Yardýma çaðýrmýþ.

"Yalancý-Yalancý Sana kimse inanmaz!
Yalancý-Yalancý Sözüne kimse kanmaz!"

Köylüler koþa-gelmiþ;
"- Hani Kurt?" demiþ biri;
"- Kurþunu yedi-kaçtý!"
"- Peki bu Ýt ne yaptý?" diye sormuþ gerisi.
Cevap bulamadýðýndan;
"- Dan, Dan, Dan!"
Yalancý Çoban
Ýti vurmuþ-kurtulmuþ.

"Yalancý-Yalancý sana kimse inanmaz!
Yalancý-Yalancý Sözüne kimse kanmaz!"

Ýþsiz kalmasýn diye
Yalancý Çoban böyle
oynarmýþ Köylülerle
hep bu Yalan Oyunu.
Parçalarmýþ Koyunu;

"Yalancý-Yalancý sana inanmaz kimse!
Yalancý-Yalancý Sözünbe kanmaz kimse!"

Kuzucuðum sen yine,
haydi uyu, meleme!

(*) Tüm ÝSTANBUL PEMBE Þiirleri Hayvanlar için yazýlmýþtýr. Ýnsanlarýn alýnmaya asla haklarý yoktur.
Sosyal Medyada Paylaşın: