ellerime kelepçe ayaklarýma prangalar vuruldu ayýrmak için bizi bizden ne tuzaklar kuruldu yoksun hayli zamandýr girmiyorsun rüyalarýma bile nereden esti bu rüzgarlar nereye savruldun yoksa baþka gönülde misin kenar bir mahallede belki de bir annesin kim tutar ellerini kim okþar saçlarýný olmaz yapamazsýn kanatlarýn kýrýk istesen de uçamazsýn susma konuþ bir þeyler söyle terketti mi gözlerin gözlerimi unuttun mu sözlerini çýldýrtmak mý istiyorsun yangýnlara atmak mý derdin yakmaz o ateþ yüreðimi senin yaktýðýn kadar beni alýþmak çok zor yokluðuna ne unuturum sesini ne de gözlerini ömrüm geçse tüketse de bedenimi unutmam mümkün deðil seviyorum seni yokluðuna alýþmak çok zor yerin çok derinde olmak istemezdi hiç kimse Ýnan benim yerimde ...
Refik 14 . 01 . 2017 Ýstanbul
Sosyal Medyada Paylaşın:
-/-keskinsirke-/- Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.