BİLDİĞİN GİBİYİM ASLINDA...

Ezber sandýðýmda saklý dün yitirdiðim düþlerim:
Patavatsýzlýðýmýn sancýsý belli ki tehir ettiðim
Özlemlerden arda kalan son izlek:
Elleri hayli titrek bir mahkûmum iþin aslý,
Yüreði tetikte,
Ýfrata kaçmaksa sevgiden,
Yalýttýðým bir gölge de kabulüm,
Tüm hezeyaný yine bandýkça aþka
Kenarýndan köþesinden nasiplendiðim
Bir ömrü de delik deþik eden.

Sonram yok ki olsun aslým;
Öncemden de maðdurum,
Týpasý kayýp bir þiþede yalnýzlýðým:
Örttükçe gece,
Zifiri mahrem bir imde
Kala kalmýþlýðým.
Az evvel uðurlamýþtým oysa babamý:
Gelmeyeceðinin bilincinde sarýldým ellerine kaderin,
Yutkundum kerelerce,
Aldatýldýðýmý bile bile,
Hangi nokta ise hedef atýþým,
Bil mukabil, dercesine eþrafým.

Gömdüm gömeli hayalleri,
Sonralarý olmayan ucu yanýk bedelleri,
Geldim geleli dünyaya nasýl da arsýzým,
Sevgiden yana tüm derdim, derdim oysa:
Önce saðdýcým bildiðim gölgeme,
Geride kalanlar zaten hepten savdý sýrasýný,
Ýstikbalim belli ki maðduru olduðum mazimden
Týrtýkladýðým hülasa bir name.

Adýmdan sarkan bir hüzne,
Arkamdan olmasa da aðlayaným,
Gözyaþlarýna kefilim, dercesine Tanrý:
Soyutlandýðým hangi münevver istihbarat ise,
Takýlý kaldýðým bilinmezin yankýsý.

Söz de verdim:
Týpký, sen gibi:
Hani gidip de döneceðini söylediðin o Pazar akþamý,
Teyit de etmiþtin hem de yeminin
Çýkmýþken arþ-ý alaya:
Unuttun belli ki,
Canhýraþ bir telaþla anmayý býraktýðýn kim ise,
Yeter ki, ardýndan gelmeyi arz edeyim:
Hem þunun þurasý kaç günlük dünya,
Ben, hepten pelte hayatýn ýrmaklarýnda,
Sudan çýkmýþ aciz bir balýk rehavetinde,
Gizlendiðim metruk bilmecemde.

Boynum mademki ince kýldan,
Arýndýðým elemi keþke ellerimle baþtan gömseydim:
En ýrak ve en yankýsýz seyri özlemin,
Yine sabýr taþým çatlamazdan önce:
Rahat uyu sen, yeter ki;
Hem eremediðim kerametin de son üyesiyim,
Bildiðin gibiyim aslýnda:
Çaldýðýmdan ziyade çaldýrdýðým umutlarým,
Umman enginliðinde bir garip kulum,
Sonradan görme bir dünyaya son misafir olsam da keþke,
Baðdaþ kurduðum hüzne delalet onca þiiri
Giyinmiþken hýrka niyetine
Ve ucundan azýcýk ýsýrdýðým mutluluða gebe mi
Yoksa devranda asýlý bir hürmeti de
Konuk etmiþken,
Görünmediðine kani o iki melek omzumda
Ve yakamda adýn,
Ölmediðine de kâiniyim baba,
Dilimde de yok tek isyaným
Ezeli ve ebedi rahmeti býrakýrken avuçlarýna.

Sosyal Medyada Paylaşın: