þimdi Kýz kulesine baþýmý yaslayýp Ýstanbul kadar güzel olmak isterdim veyahut Eyfel kulesine dayayýp sýrtýmý Paris’i güzelleþtirmek isterdim dedim Aþk’a Sen zaten gittiðin her yeri güzelleþtiriyorsun benim güzellik tanrýçamsýn dedi Aþk
ve bir kez bir kez daha öldüm Aþk için avuç içlerinin bereketinden alýnterinin sýcaklýðýndan saç tellerinin beyazýndan hasret yaðmurlarýyla öperken
-hayýr dedi sen ölümsüzsün çünkü Aþk senin gibi güzel ölümsüz sadýk insana yakýþýr-
ben de sevginin kutsallýðýnda ölümsüzlük mühürü iþlenirken gurbet kütüðüne aþkýn mahremiyetinde o babam gibi adam için sonsuz kez öldüm...
nagihan
Sosyal Medyada Paylaşın:
Nagihan ERGÜL Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.