en güzel mevsimleri daha tüketmedik dedi ruhum avuç içlerimin sýzýlý ama hâlâ gülümseyen çizgilerine dokunurken kocaman bir âh sesi eklendi araya nakarat nakarat büyüdü ses tellerimin gizemiyle baþladý baðlamam en yanýk türküsünü çalmaya gözlerimin tekelinde delice özlem bütün sevgi yaðmurlarýný ben ben yaðdýrdým dercesine
biraz baban biraz annen biraz aþk biraz da mutluluk kokan kaç þiiri ezberledik dedi sonra usum parmak uçlarýmý usulca okþayarak ýlýk bir esinti daðýldý hücrelerime öylece kývrýldým kaldým anne rahminde huzuru yakaladým saçlarým uzanýrken babamýn ellerine hissettim dedim köküne kadar þefkâtin nefesini
þimdi çocuksu bir kekeme sevinci yüreðimde yeni bir þiire yol alýrken gurbet treninde el sallayan bütün yüzler tanýdýk aðlayanlarýn hepsi ben gülenlerin de...
nagihan
Sosyal Medyada Paylaşın:
Nagihan ERGÜL Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.