Sen; Öyle zor zamanda býraktýn ki beni, Baharým kýþa dönerken, Gözümün feri sönerken… Ecel kapýmý çalýp, Can bedenden çýkarken... *** Sen; Öyle zor yerde býraktýn ki beni, Toprak kollarýný açarken, Soðuk mezar gel derken, Kor ateþler beni beklerken. Ve benim en çok, Sana ihtiyacým varken... *** Sen; Öyle çok acýttýn ki bu caný, Arkamdan hançerlerken, Düþtüðümde gülerken, Artýk sevmediðini söylerken, Gözümün içine baka baka, Baþkalarýný severken... *** Ah sevgili ah; Öyle hýzlý düþtün ki gözümden, Gayrý ne sen yerinden kalkarsýn, Ne de bundan böyle bana yarsýn, Artýk ne aklýmda varsýn, Ne de gönlüme sultansýn. Þeytana cennet ne kadar uzaksa, Ýnan sen de bana, Bir o kadar uzaksýn...
Celal BAHAR - (#Sevimsizadam)
Sosyal Medyada Paylaşın:
celal bahar Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.