İSYAN ETME GÖNLÜM

Ey gönlüm;
Hangi söz kurþun olup saplandý yüreðine.
Hangi gece sebep oldu gözlerinin rengine.
Neden bir türlü hayata dönmezsin.
Nasýl olur da bunca renk varken,
Siyahtan baþkasýný görmezsin.
***
Ey gönlüm;
Hangi güzelin aþký gelip geçti baþýndan,
Hangi bakýþlardý, delip geçti baðrýndan.
Neden artýk göz yaþýný silmezsin,
Giden gitti gönlüm,
Gayrý vuslat mahþeredir.
Sen bunu nasýl bilmezsin.
***
Ey gönlüm;
Nedir böyle seni senden alan,
Nedir seni bunca derde salan.
Güzellikse muradýn inan ki yalan,
Kim var ki sürekli güzel kalan.
O da bir gün yaþlanmayacak mý?
Güzel dediðin o ten,
Gün gelip buruþmayacak mý?
Sanki o da sen gibi,
Bir gün topraða karýþmayacak mý?
***
Ey gönlüm;
Alan sen misin ki dileyince veresin,
Kalan sen misin ki isteyince gidesin.
Kaderi sen mi yazdýn ki,
Olmamýþ diye silesin.
Bu sebepten ben derim ki;
Halin her ne ise,
O haline þükredesin...
***
Ey gönlüm;
Aslýnda düþtüðün sevdayý da,
Çektiðin cefayý da görürüm.
Sanma ki sana;
Sadece teselli veririm.
Çünkü her ne desem boþ.
Ne söylesem anlamsýz bilirim.
Ne acýn diner,
Ne hasretin biter.
Lakin isterim ki;
Sen yine de isyan etmeyesin.
Zira isyan edersen vuslatýn,
Vuslatýn mahþerde de olmaz bilesin...

Celal BAHAR
Sosyal Medyada Paylaşın: