BİR SEN GÖRMEZSİN

Gökyüzü þu ayrýlýðý duysa,
Tek bir bulut kalmaz aðlardý.
Güneþ bir daha gülmez,
Iþýðýný kâinattan saklardý.
Yýldýzlar kararýr,
Ay dahi dünyasýna küserdi.
Mecnun, Ferhat cümle âþýklar,
Billahi haline þükrederdi.
Bir sen görmezsin sevgili,
Aþkýnla nasýl yandýðýmý.
Bir sen bilmezsin,
Yokluðunda nasýl kor olduðumu.
***
Ýçimdeki hasretin alevine,
Daðlar taþlar dayanmadý.
Denizler buhar oldu,
Irmaklar, nehirler kurudu.
Cümle kâinat hüznüme ortak oldu.
Bülbül dahi güle sevdasýný unuttu,
Kalbimin feryadýný duydu.
Bir sen görmezsin sevgili,
Aþkýnla nasýl yandýðýmý.
Þu virane gönlümün,
Nasýl yetim kaldýðýný.
***
Ben seni aþka davet ettim,
Sen beni ateþe saldýn.
Ben piþtim yanýyorum dedim,
Sen alevime odun attýn.
Yandýkça feryat ettim,
Aþk, aþk dedim.
Sen ateþe dayanamýyorsan,
Aþk olsun dedin.
***
Þimdi tenim yandý sevgili,
Canýmsa ateþi yakmakta.
Ateþ bile elimden Ýllallah etti,
Gayrý sönmemi istedi.
Bir sen görmezsin sevgili,
Ateþi nasýl yaktýðýmý.
Gül yüzünü gördüðümde,
Sana nasýl baktýðýmý.

Celal BAHAR
Sosyal Medyada Paylaşın: