YORULUYOR İNSAN
Yoruluyor insan.
Yaþlanmaktan deðil yaþamaktan.
Hastalýktan deðil saðlýktan...
Yazdýðý kadar deðil,
Yazamadýðý kadar.
Anlatamadýðý,
Söyleyemediði kadar.
Aklýnýn alamadýðý,
Dilinin söylemeye varamadýðý kadar yoruluyor.
***
Yoruluyor insan.
Bir daha dinlenemeyecek kadar,
Ölmeye üþenecek,
Yaþamaya tahammül dahi,
Edemeyecek kadar yoruluyor insan.
Kalbine söz geçirememekten,
Kimseye bir þey diyememekten,
Aklýna hakim olamamaktan,
Ve yalnýzlýðý göze alamamaktan yoruluyor.
***
Yoruluyor insan.
Ýnanmak isteyip inanamamaktan,
Kaçmayý deneyip kaçamamaktan,
Dönüp dolaþýp sevgiliye varmaktan.
Bir olamamaktan,
Ayrý kalamamaktan,
Ýçten içe aðlamaktan,
Göz göre göre baðlanmaktan,
Belirsiz bir þafaða gün saymaktan,
Hep yollara bakmaktan,
Her geleni o sanmaktan,
Yoruluyor,
Gerçekten yoruluyor insan.
Sürekli yerinde saymaktan.
Tek bir adým dahi atamamaktan...
Celal BAHAR
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.