Dayan gönlüm
Çalma kapýmý kýrýktýr.
Saðolasýn gülerek gelip gürleyerek kaçan.
Sen hiç gittin mi çok sevilirken?
Sesini alýþmýþ birine sustun mu hiç?
Seni ezbere bilen birine unut beni dedin mi hiç ?
Gerekçe dahi göstermeden defolup giderek,
kapanmasý mümkün olmayan defolar býraktýn mý ardýndan?
Biz her þeyi öylesine yitirdik ki,Bir daha dönmemecesine.
Belki de her þey geçmiþte kaldý.
Bir daha yaþanamayacak olan o þey.
Biz iþte onu yitirdik,her þey boþlukta þimdi.
Konuþsam dilim yanar ,sussam kalbim.
Önce duruyorum, sonra susuyorum.
Ýçimde çýkan laflarýn etrafý yangýn yerine
çevireceðini düþününce kilit vuruyorum dilime.
Yan diyorum içime! Sadece sen yan! O mutlu olsun.
Dayan gönlüm diyorum.Dayan
Rabbim sevdiðine verir keder.
Kasnakta sabýrla iþlenen nakýþa bir bak ?
Altý karmakarýþýktýr, üstünde çiçek bahçesi.
Dayan gönlüm!
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.