Ben

Aynaya bakmayý çok seviyorum.
Neden biliyor musun?
Maskesi yok. Kimseye ikiyüzlü davranmadýðý.
Ruhuna sadýk kendi olduðu gibi beni görüyorum.
Ve kocaman bir gülücük atýyorum ona.

Gülmeyi çok seviyorum.
Fotoðraflarýmda gülerek poz veriyorum.
Ruhum neþeli. Giydiðimi de yakýþtýrýyorum.
Rahmetle ve sevgiyle andýðým ölülerim de var benim.
Baþým sýkýþýnca koþacak dostlarým da var.

Þunu da biliyorum ki tek baþýmayým ve kendimleyim.
Her kez gibi bende zarar gördüm bu hayatta.
Ama vazgeçmedim insan olma çabamdan.
Gözümün içine bakarak yalan söyleyenlere
gülüþümü sundum, doðrularý unutmasýnlar deðe!
Sevgim aptallýk sanýlsa da hiç tükenmedi.

Boyunlarý bükülmesin deðe her yardýma koþtum.
Kendini zannedenleri, zannettikleriyle aðýrladým
gönül bahçemde.
Biliyorum ki zarar da görsem ihanete de uðrasam.
Asla vazgeçemem insanca yaþamaya çalýþmaktan.

Varsýn bazý þeyler eksik olsun hayatýmda.
Hayat ben seni sevdiðim kadar yaþýyorum.
Yaþadýðým kadar seviyorum.


09/01/2017 p.tesi f.k.
Sosyal Medyada Paylaşın: