GÖLGELER ÇOKTAN İSPAT ETTİ RÜŞTÜNÜ...

Tahammülsüz tüm zamirler,
Yüklenmiþken fiilleri her teðet geçen imde,
Reçine tadýnda adeta özgürlüðün tahayyülü,
Evren deþifre ederken hak maliklerini.

Gün özürlü bir düþ,
Kýyamýnda yüreðin hakkaniyet erbabý nice düþüþ
Ve ömrün raconu iken hasýl olan,
Neye rest çekmeli ki
Suya sabuna dokunmadan?

Gölgeler çoktan ispat etti rüþtünü:
Kanýksanan her yükümlü cümle yine batýlýn cürümü
Ve dirayeti kopuk sayýsýz i mge:
Geçit vermez iken çoðu zaman,
Hayli çürük hayli efsunlu bir çöküþ,
Evrenin mal olduðu;
Yine beþerin çilesi belki de sefasýný sürdüðü
Nahoþ bir serzeniþ,
Gýyabýnda verilen sýtmasý yürekte konuþlu,
Andan kopuk belki de dünlerin hükmünde
Yarýnlara çok uzak.

Tadýmlýk aþklar, ömürlük isyanlar:
Cebelleþen yüreðin iblisle pazarlýðý.
Gönülsüz madem her daim saklý olan,
Yüzü yok madem kýyýmý iken vicdan
Sona ermek mi aslolan,
Hele ki hikayenin kayýp kahramanýna
Evren çekmiþken restini?

Anýlar, anýlar:
Andýkça adýný yüreðin nasýl da çözülür kibri
Hele ki bir kez baþ koymuþken sevdaya,
Ne söyler ne de susarsýn,
Kopup gelen uzaklardan en sancýlý dalga;
Girdabýnda nefsin, solup da kýrgýn bir güle dönersin.

Muteber bir ritüel,
Döngüdeki mahrem kaygý;
Silueti eksik bir racon yine yüreðin neferi:
Debdebeli aþklar nifakta sýnýrsýz;
Ne çok riya yürekten akýp giden,
Bir de nüksetmiþse benliðin cüssesi.

Aþk hayli meþakkatli bir serzeniþ;
Yürek ile inanç arasýnda yok iken tek engel,
Sevmelere adamýþsan ömrü
Ecel gelse neye yarar?

Varlýk da sonsuz aþk da kalmýþsa bir kez yolsuz;
Gönlün erdiði mertebede olsan da bir baþýna,
Baþýný aþka her yasladýðýnda.

Gönül, yongasý ömrün ve açmaz mý son yoncasý
Saklý tuttuðun içli deyiþlerin?
Biraz da metruk bir sancý hasýl olan,
Serzeniþi zaman zaman ayyuka çýkan.

Aþk, aþk olalý görmedi böyle cefa,
Yarý yad edip kaldýnsa er baþýna,
Yine de efkarý derin bir hiciv gölgelerin efkarý,
Sona ermeden ne gelirse baþa
Yine aþkýn yüzü suyu hürmetine
Yeter ki Hüda bilsin yürekteki deryayý.

Sosyal Medyada Paylaşın: