Biliyor musun

Biliyor musun sevdiðim.
Acýlarýmla baþ baþa býraktýn beni.
Derdim acýlarým deðil aslýnda.
Derdim sensizlik.
Sensizliðe üzülseydim özleyemezdim seni
Hasretin olmasa nasýl yazardým þiirlerimi.
Hüznün olmasa nasýl aðlardý bu þehir.
Þehirler yalnýz deðil
Þiirler mutlu deðil.
Bizler yalnýzýz sadece
Sen mutlu deðilsin
Ben ise umutlu deðilim
Ellimde son sigaram.
Tütün kokularý kâðýtlarýma sinmiþ.
Bir kadýnýn hayalleri gibi daðýnýk cümlelerim.
Bir erkeðin gülümsemesi kadar saçma düþlerim.
Kanadýn kýrýlmasýn süzülerek git bu þehirden.
Benim kalbim boþluk.
Girme oralara kaybolursun.
Kanadýn varken uç git.
Yoksa kalbimin içinde kahrolursun.
Kalbimdeki çocuk öleli çok oldu.
Omuzlarýma biniyor artýk kederler.
Fazla zamaným kalmadý.
Dönse dahi göremem artýk o gemiyi.
Eyvallahým yok denizlere.
Gözlerini anýmsatan gökyüzü kararmaya baþladý.
Kokunu hatýrlatan papatyalar, kurudu sanki.
Tek üþümeyen yerim öptüðün gözlerimdi.
Artýk gözlerimde üþüyor.
Göremiyorum…
Son kez ah çekecek dahi nefesim kalmadý.
Son gördüðüm sen olmalýydýn
Son nefesimde dahi ýsýtamadým ellerini.
Bu yalnýz hayatta daha da yalnýz býrakacaðým seni.
Gitmem lazým artýk.
Beyaz bir kapý açýldý.
Seni görüyorum, sen deðilsin biliyorum.
Hayatýmda açýlan tek kapý bu bana.
Gitmem lazým.
Gidiyorum sevdiðim...

28.12.2016
O’Özkan
Sosyal Medyada Paylaşın: