Hani demiþtin ya
’ Anlýnýn bir köþesine
Yaz beni diye
Ben seni varlýðýmýn kitabýna yazdým’
Hatýrla sevgili ’
Bir sonbahardý
Sararan yaprak misali
Sarardým da
Gidiþine dur diyemedim
Çelimsiz bir tohum gibi
Düþtüm topraða
Sen nefes vermeden
Yeþermedim
Kýrýldý gururum
Boynum büküldü
Ýçim kan aðladýda
Göz yaþýmý dindiremedim
Bilsemki bu istasyondan gidenler döner geri
Beklerdim býraktýðýn yerde seni
Budalalýk olurdu belki tek yöne aldýðýn bileti görmeseydi bu deli
Umudumu yükleyip götürdüðün o kara treni izlemezdim maziyi izler gibi
Zaman çok sayfalarý çevirdi
Kaç mevsimi sonbahar geldi geçti
Soluyordu mazi gözlerimde
Týpký o gizlice okul gezisinde çekildiðimiz fotoðraf gibi
Önce gözlerin silindi
Sonra sözlerini unuttum
Kaç þiir yazdým sensiz
Kaç mýsra çizdim
Saymadým kaç mevsim eskidi
Kaç iklim
Soldu takvimde
Bin yemin ettim de
Döndüm kýbleye
Seni seven bu yüreði
Affedemedim
Bir Sonbahar beklerim
Ömrümden
Bir son bahar erteledim hatýrlamak için unuttuðum dünleri
Mesafeler kiralýk dualar gibi durur beklerim
Ruhumun yokluk
Daraðacýnda
Ne suyun ferahlýðý
Ne ateþin sýcaklýðý
Ne yaz günü sevecenliði
Ne ilk bahar Sevinci
Anlamadým
Anlamadým hiç bir þeyi
Anladýðým tek þey vardý yakýp yüreðimi
Ve gittiðinin gerçeðini
Yine böyle bir sonbahar
Ellerinde sararan yýllarýn izi
Umutlarýmý sýrtlayýp koyduðun valizi
Sonbahardý yazdýðýn þiirin ismi
Týpký içimde yanan o hâr gibi
Hercai oynaþlarýn diriliði
Karþýmda duruyordun öylece piþmanlýðýn resmi
Sana sonbaharý yaðmurlarý sordum
aa sevgili
Sýrýlsýklam aþkla ýslandýðýmýz sokaklarý
Arnavut kaldýrýmlý caddelerde köþe kapmaca buluþmalarýmýzý
Sordum
Yok mu sende
Bir hikayesi
Hatýrla ey sevgili
Hani týnýsýný duyardýk þarkýlarýn
Islýðýna dolardýk
Her naðmesini
Ayrýlýk kokan þarkýlar olmazdý bizde
’ biz ayrýlmamayýz ’
Þarkýsýný dilimize doladýðýmýz gibi ..
Þimdi ne deðiþmiþti de böyle bir yabancýnýn ürkekliðiyle çýkýverdin
Neden anlamsýz sualler gibi öylece duruyorsun karþýmda?
Sana ne verebilir ki kanadý kýrýk uçmayý unutmuþ bir kuþ
Sonbaharýmda sararmýþ dallarý mý yeþertebilir misin?
Geri verebilir misin topraða düþen gülüþlerimi?
Ya saçlarýmdaki aklarý boyar mýsýn siyahýn gür tonuna?
Yýllar sonra bu sonbaharda
Bana bakma öyle uzak, uzak
Bana b’ak sonbaharýmda olamazsýn artýk son durak!
Nuray AYHAN...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.