Merhaba; Sana içimi dökmeye geldim. Sana içimi döküp dönmeye; seninle var olup , baþka bir bedende ölmeye geldim. Her ne kadar içime atsam da söyleyemezdim Artýk karþýmdasýn, öylece densiz... Öyle nedensiz bakýþlarýn var ki içimde yaktýðýn öyle bir volkan ki Elbet sen yangýnlarýn en aðýrýydýn Ýþte sen öyle betersin. Baþýmýn aðrýsý, uykularýmýn kaçaðýsýn Kafamdaki konuþmalarýn muhatabý, Suskunluðun en içten gürültüsü, Ýþte sen öyle betersin. Neden konuþmuyorsun ? baþýmý aðrýtýyorsun Lütfen sus, hayýr öyle deðil... Hayýr , öyle býrakýp gidemezsin! Öyle yalnýz, öyle çaresiz ki bakýþlarýn Anlam çýkaramýyorum Öyle betersin Ýþte sen; Ýçimdeki en yanýcý madde Aklýmdaki en karýþýk his Karanlýkla olan kan baðýmsýn Ýþte sen öyle betersin...
Sosyal Medyada Paylaşın:
Halil Karaca Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.