köþedeki markette parmak uçlarýný çaldým
yanýmdan geçerken gülen gözlerini
daha bir evveliyatý var kalbinin
parkta seni beklerken
buz gibi yalandý sarmalandýðým
sýrtýmda ördüðün giyitlerim
teninin az ýraðýnda üþüdüm
baþka bir gün
sýzlanarak akþam eder
rüzgarýmý keser belirsizlik
adýmlarým u çiziyor birden
çatýlarýn uç kýsmýnda meraklý martýlar
pencerelerde konu komþu
heyecenla çekiþtirilir perdeler
þimdilerde
Ýþ ve ev arasý atýlýr voltalar
karanlýk odamda
pencereye konar bitimsiz boþluk
özgürlük
unutulmuþ albümlerde eski bir resim
tavan arasýnda týkýrdar rüzgar
zaman kemirgen
bahar çok uzak
nöbetleþe tutulur biteviye günlerin vardiyasi
ilenç sanki bu suskun bekleyiþ
arada duymasam nefesini
kaçýp gidilir de
kaçmak kendinin neresine