"Ben öyle herkesin sofrasýna oturmam" Derken, Erkendi iþte, Dargýnlýklarým, sarhoþ, tek baþýna gitti eve, Bazen yolu bulamadý ayaklarým, Bazen sýzmýþým, hatýrlamýyorum. Kaldýrýmlardan, çöp tenekelerinden, Kepenklerden, Sinirli köpeklerden, Dayakta yedim, söve söve, Borcum, bilmem kaç lira; Küsüratlýymýþ, Yok daha neler, Çüþ deve! En son konuþtuðum adamda, Asýk suratlýymýþ, Çok þaþýrmýþtým bu habere, "Ben öyle herkesin sofrasýna oturmam" Derken, Ayakta kalmýþtým yine. Sosyal Medyada Paylaşın:
Sefa Yıldırım Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.