yaþamak mý sensiz kalmak mý zor
gel de bunu sen bana sor
bir bedende iki can gibiydik seninle
kolay mý seni unutmak yok saymak
hele ismini hiç anmamak
aþkýný nakýþ gibi iþledim yüreðime
ilmik ilmik nakþettim seni özüme
uðruna ne canlar verilir unutulurmu o gözlerin
bir de üstüne baldan tatlý sözlerin
uykusuz gecelerimde sen varsýn
seninle yatýp seninle kalkýyorum
dibe vurmuþ serseri mayýn gibiyim
anla beni gör ne haldeyim
en ümitsiz aným da yanýmdaydýn
varlýðýnla beni sardýn kucakladýn
an geldi can dostum arkadaþým sýrdaþým oldun
ama o kara gün geldiðinde sen yanýmda yoktun
ne sen kýymet bildin ne de ben kýymetin
hani bana demiþtin ya bir daha arama
son sözünü söylesen bir daha gelmesen de
bir gün özlem bulutlarý seni de sarar
kim bilir
O taþ yüreðin belki de beni anar
iþte o zaman çok geç
gemi limandan kalkmýþ uzaklaþmýþ olacak
belki de bir daha o limana uðramayacak
sadece bir beyaz mendil sallanacak
benden sana hatýra
aðlarken sen gözlerinin nemini alacak...
01.01.2017
Refik
Ýstanbul