“-eyi evlerimize da(ðý)ldýk daa ben uykuyu-muykuyu gaybettim zabbah da zabah oldu ðözümü gýrpmadým iki ðözüm öðüme aksýn.. len bu nasý iþ yau, el bana ne demez epap, bi yandan öz be öz yeðenim öte yanda oðlum.. beri tarafda verilmiþ söz.. Hasan Agamýn lafý üsdüne bi laf olmaz sen gýçýný yýrtsan.. dineme-annamaz neyden.. ne deyen.. nere ðeden! Ce(he)ndem bunda daha azametli olamaz..
öte yandan yetim..!..? Ümmü’nün bobasý dedesi mefat etmiþler benden baþka emmisi, ya(hu)utda dedesi ossa hadi neyse.. bit aha? bitecik “ad aldýðým” Musduk agamýn amaneti benden baþga kimi-kimsesi yok.. öðünde arkasýnda baþga bi baþdutar arkasý galesi olsa hadi bi(r) taha emme yok! hadi bi taha; yani ona sahap çýkmak, arka-ðale olmak, gol ganat germek, göz-gulað olmak bobalýk, atalýk etmek bana düþer.. bi(r) de benim yediðim boka bak yazzýklar ossun bana; benim gibi emmiye.. gol ganat gerecek döyüse goca Hacýlar sülalesinin baþ dutarýna..
etdim-edemedim gecenin geç yarýsýnda gakdým getdim dayandým gapýsýna yengem dineldi annacýma.. “-yenge!” dedim.. diklendi valla “hu sahat sen benim gapýmý neye deriyon yeni evli oðlumu uçunduracan mý? .. “-bizim takkamýzý öðümüze eðdirme bu o(ð)lan sýk sýk gelip getmesin e(vi)nize”
“-sen kimsin yaa ilcimin kilcimin.. hu etdiðin lafa bak.. Sümen gýzýmýn niþannýsý sen ne demeð isdeyyon Musa sana verdiðim emekler haram zehir-zýkkým ossun iþallah hiç hatýrýmýz yok muydu da; Alla(h)p da belokunuza versin iþallah ?? onnar niþanný deði(l) mi? kime ne.. kimse kýyasý bok yedisi olamaz? hemi dee; sen takkaný neyye öðüne eðiyon kine böðüne gadak aklýnýza gelmedik de yetimlerimin hakkýný yerkene eyiydi de niþanda-düðünde yoðudunuz da hýý? hinci n’oldu? hinci mi aklýnýz baþýnýza ðeldi? þerefsizleerr!” “-?” “-yenge gýzýn varýsa da; o(ð)lun da var.. Ýrbemi de unutma! dosdumuz varýsa da duþmanýmýz da var”
“-o(ð)lumu herkeþ benden fazla mý düþünüyo da kimse kiyasý!, .okyedisi olmasýn olum da var, gýzým da, analarý da.. ..
onnarýn analarý da benin, bobalarý da gelip gedip herkeþ laf dokandýrmasýn böðün mü aklýnýza geldik.. gocam vurulduðunda nerdeydin.. bu benim davam de(ði)l seninidin utanmaz!..
isan olaydýnýz da ha niþannarýnda-düðünnerinde kendi gardaþlarým, akrabalarým olmayaydý vay halimize, kendimiz çalýp, kendimiz oynaycaðmýþýyýz… hepiciðinize yazýklar ossun.. hele sen hiþ gonuþma.. edepsiz.. hele hele sana verdiðim emekler gözününen dizine vursun.. sanki ben bu çocuklarý daþ yarýðýndan aldým neyimiþ takkalarýný öðnlerine eðiyollarýmýþ takanýza sýçayýn hepinizin..
durdun-durdun demek hinci Ýrbem senin yeðenin oldu öyle mi bize kimse garýþmasýn.. ötüyon Hasan emmim, dün görümcem olcak içinden yanasýca böðün sen, olmaya gomaya yermeyesiceler ata oldular akraba olcaklarý dutdu gebermeden gedesiceler
niþanný.. onnar niþanný.. bunu da eyi bellen, hemi de.. o(ð)lumu.. Ýrbemi file de diline dolamasýn hiþ kimse emme dokuz o(ð)landan can güyem bunu da eyi bellen! iþinize gelise de gelmezse de tamam mý ciðerinden yanasýcalar gannar kusasýcalar sizi” “bunu böle demecedin yenge!” dedim…
nutgum dutuldu, kötü oldum gerisin geri getdim izimin üsdüne bekledim bekledim Garaçalýnýn guytusunda “gaçýr gýzý” decen Sümen geli(r)se bi garaltý peydah oluyo(r) “hýh” deyon Sümen ý ýhh de(ði)l.. gün aðþama gadak geli(r) herifci o(ð)lu gece neye gelsin.. daðdaký çoban kýrýklýða gelmeyo ya niþannýsýnýn evine geliyo(r) haftaya da düðünü var bi taha da kim arar kim sorar … Sümen –mümen gelmedi tabi.. zabaha gadak bekledim olca(ðý)ndan deðil de ha iþ de bizin ki bi mali hülle..
gel bana sor.. zor iþ beee! nasý çýkcaz bu iþin içinden nasý çýkcaz el içine.. ne nalet bi iþgence bu böyle.. Gayya Guyusuna düþmüþün sanki Ermaný mezalimi bi(r) mali hülle…
Rahmetli Meyremce
Sosyal Medyada Paylaşın:
İbrahim Çelikli. Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.