bilemezsin..

ve yar/
duygular dillenince kuytularýmda,
kasýklarýma düþ/erken zerresi her anýn
ýsýrýp alt dudaðýmý
zirvelerine týrmanýyordum daðlarýmýn ki
daðlarým sendin
ve sen bilemezsin..

yalan söylemeyi beceremeyen çocuklarýn
düþleri karýþýyor gözlerime!
içimden sana þarkýlar söylemek geliyor
çirkin ve kýrgýn sesimle
ve sen bilemesin..

hiç sorulmamýþ bir soruya verilmiþ
yanlýþ bir cevap gibiyiz þimdi.
nerede nasýl olduðumuzun bir önemi yok.
kapatýp gözlerimi/
yüreðini çaðýrýyorum en derin yerlerime
tutup ellerini býrakmak/sýzýn
zirvelerine týrmanýyoruz daðlarýnýn ki

umutlanýyor yerin yüzü/
umutlanýyor sular
ve kar.

bil/emezsin.
deðiþmiyor unutulmasýný beklediðimiz hiç bir iz
gözlerini aç!
çeke çeke! saçlarýmýn kýrýklarýndan
dik karþýna hesap sor
hep ayný cevabý bulacaðýn bir yüze ki
þþþ tamam

-içimdengeldi-

içini yerim derimde ýslanýr dilim
uslanmak/sýzýn
ve sen bilemezsin..

ruhumun derinliklerinde
yüreði delen bir iðnenin
ucunda kalakalýp!
camdan kulelere düþen o gölge
o karanlýk ses
ýslak nefes
benim sana ulaþmayan soluðum þimdi ki
sen bilemesin..

kaybedilmiþ günlerinin sorulmayan hesabý
ödenmemiþ kaç düþ býraktýysa arkasýnda.
hayýr! buna izin vermiyorum.
bir þiire benzemesine izin vermiyorum.
yazmýyorum artýk
yaþýyorum.

-tekbaþýma!-

ki sen bilemesin..

yorulup kendinden bir gün kaçarsýn diye
kentime....
içimden deniz geçiyor yüreðiM!
nefesini tut.
ve dal þimdi içime.

boðulmayan ve tutuþamayan
ölmeyen ve öldürülemeyen
bir lanetli gibi yaþamaktan sýkýlýp
sana sarýlýyorum
bilemezsin..





(...)

Sosyal Medyada Paylaşın: