görünen hicran ufukta gidiþe sunulan kibirlerin ökçesi yüksek bir adým ileri iki adým geri boþa vuruyor bu þehir kendini çünkü daðýlmýþ þebnemler yaðmurlu öyküler çözemiyor bir türlü ahid kemendini
dedim ya çözümsüz hüzünler ya lacivert yada mor çýðlýklar gittikçe azalýyor kabuk telaþlý denizler gibi yarada sisli yýldýzlar ise kýyýlarýnda çare yoksa yok ülfet mi bu Nuh çaðýnda bak suyu yakýyor cemreler bir baþak ayyaþlýðýnda
Müþteba Güneþ
Sosyal Medyada Paylaşın:
Müşteba Güneş Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.