HÜZNÜN METAZFAZLARINA UĞRATTIN BENİ

Geliþleri
Ortadan kaldýrarak,
Gittin.
Yeniçeri isyanlarý baþlýyor,
Duygularýmda.
“Babanýn oðlu muyuz lan senin”
Sorusuyla
En galiz küfürler,
Anýlarýmýzýn aðzýnda.
Zamanýn
Bir tarafý kýrýk.
Gecelerin
Bilinmeyen labirentlerinde,
Týrnaklarýmý zevkle söküyor,
Yalnýzlýk.


Kandýrýlmýþlýklarýn Faslý’dýr;
Kulaklarýmý mekân edinen.
Çýkamýyorum;
Kurumuþ Sonbahar yapraklarý ile
Dans eden,
Parke taþlý sokaklardan.
Resmen boþandým;
Bu huysuz-tabiiyetsiz yaþamdan.
Bir sigara içimlik kadardý,
Kaçýp gitti mutluluk.
Bakmadý yüzüme günýþýðý.
Hiç açýlmayan
Umutlar kapýsýnda,
Boþu boþuna
Aðaç olduk… (21 Ekim 2010 -8.þiir kitabýmdan)


Sosyal Medyada Paylaşın: