ACI...
Aþk yorgunu düþler…
Gözsüz sükûnetin tek ses varsayýmlarý yine:
Gönülden gönle o rahle,
Boyutsuzluk rükû ederken gök kubbeye,
Asýlý kalmanýn da çok ötesinde,
Öteleyen bir gölgeye sýðýnmak kadar da nafile.
Sözsüz acýlarým,
Sonu gelmez sanýp da baþtan ayaða
Can kýrýlmalarým.
Ömrün ufku,
Yarýnýn seyrinde;
Gözle dil arasý o dilimde
Yine tarumar ettiðim bir ömrün gýyabýnda,
Vicdanýma asla yenik düþmediðim.
Karýnca kararýnca bir yalnýzlýk idi çok önce,
Kinayelerde fokurdayan i mgelerin külfeti,
Bir kývýlcýmdan ateþ alan ötelenmelerim,
Gönülsüz bir izlekte,
Sükûtu yâd etmekten çok öte yalnýzlýk,
Hayatýn hangi peþrevinde gömülü ise
Mutlak kaygýlarým,
Muteber yanýlgýlarým.
Coðrafyalarda kaynayan kazan,
Varlýðýn hikmetini yok sayan sözüm ona ahret öncesi
Cebelleþen dirayet;
Kürek mahkumu adeta sair i mge,
Menkýbesinde hoyrat bir günce saklý,
Yine beþerin aðlak sureti;
Bir gönle söz geçiremezken
Saðanak bildiðim rahmeti
Yine tokalaþan kaderin
Cehaletin indinde
Yüzü suyu hürmetine sevginin,
Sadece Yaradan’ýn bahþettiði.
Sözcükler de yandý kor bir acýda,
Kerameti kim bilir hangi günde saklý?
Sanrýlarýn ötesine gönülsüz bir saðanak ise
Akan yürekten,
Aklýn ve dirayetin sýnandýðý artýk
Hangi sefalet ise saklýnýn konuþlu,
Varlýðýn hacizli,
Yüreðin son bulduðu.
Gemiler yandýkça izafi bir acý;
Sözler yýðýldýkça
O metruk ömrün kim bilir kayýp kaçýncý rotasý?
Döngüden dengine;
Suretinden nefsin en neþeli rengine
Yine doðada saklý ebemkuþaðý,
Hangi akla hizmetse
Yüreðin neþriyatý:
Bir demde en densiz,
En derinde akýbeti belirsiz,
Sözüm ona mutluluk iki dudaðýn arasý,
Çözüldüðüm kaçýncý yumaksa
Kerameti yine mahrem bir gölgede
Kundaklanmýþçasýna,
Asaleti aslýnda tüm varlýðýn
Saklý tuttuðu haznede
Cebelleþtikçe suretinin gizeminde.
Sesiyle þiirime can katan, nefes olan güzel yürekli dostuma teþekkür ve sevgilerimi sunuyorum.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.