GÖZLER ÜLKESÝ
düþlerimin ülkesi sen ýþýklý türkü þehri
hey içimde dinmeyen yaðmurun muazzam özlemi
þuramda hâlâ bir aþk, hâlâ bir tutku, hâlâ bir ateþ
kanar durur ya gözlerimde hani bir yudum su
yýðýlýr yüreðime kalýr uzaktan gelen bir ses
duymaz olur ya kalbim, durur ya dünya
yok olur ya ayrýlýklar, var olur olur ya aþklar
biter karanlýklar aklýmýn bu son noktasýnda
dudaðýmda sarhoþça bir buse, pembeli gülüþler
hoyratça bir rüzgar ýlým ýlým dokunur saçlarýma
diz çökerim topraðýn en verimli derinliðine
öyle bir aþk ki bu, belki de ölümüne..
belkide geliþine bir sebepti tüm gidenler
bir elimde var oluþ nedenin bakamadýðým gözlerin
diðerinde unutup usul usul yolcu ettiklerim
dillerimde hep iyi ki varsýn dediðim tek söz
bitmiyor seni anlatan yürekten þiirlerim
ey gözlerimin ülkesi sevgili türkü þehrim
sen uykusuz gecelerimin güneþli sabahý
bin ah çekerim ki geçip giden yýllara
diz çökerim yarýnlarýn gelecek umutlarýna
belki de hiç bitmeyesi bir aþk bu
belki de aç karnýna.
kokunu alamadýðým tek bir gün yok, olmadý
tek bir gün yaþamadým sensiz, kalmadým yalnýz
bir gün olsun ki susmadým uzaklýðýna
bir gün olsun ki isyan etmedim Allah’a
gün olsun ki kaçýp çýkmadým daðlarýma
an olsun ki kapýlmadým umutsuzluða
nihâvend bir makamla suyu pýnardan çalsamda
doymadým, doyamam da
hâlâ bir özlemle, sevgiyle, aþkla
kalabildiysen þuramda, yanabildiysen sen
bir isim verdim ateþ-i aþkla yakýnca
sen bir gökyüzü, sen bir bulut
belki de koca dünyada son bir umut
delice ruhumu alan bir mahþer
gönlümde güneþ kalbimde ateþ
hey benim gözlerimin ülkesi
hey ýþýklý türkü þehrim
sen öyle bir þeysin ki
bir Ýstanbul gibi
anlatamam..