Belkide ilk hataydý bu
Hayatý mesken bilip günahlarýna sarýlmak.
Ýmkansýzlýðýn eþiðinde kýsýk bir ateþte baþ aðrýsý hayaller kurmak.
Umuda bakan gözlerim gibiydi rengi,
Kýrmýzýmsý laleler
Düþtüðümde hiç boðulmayacak gibi süzülen
Devasal derinlemesine denizler.
Gire çýka bir gülüþünde umudu arar,
Bir damlasýnda ölümü hissederdim gözlerinde.
Eþi benzeri olmayan sonsuz bir yürek atýþýydý benimkisi.
Doðan her çocuk gibi ayný gün koymuþtum ismini.
Aþk, ne kudretli bir ad, pembe bulutlar ve yerden kesilen ayaklar.
Hepsi buydu iþte, Mazlum bir kalbin güzeller ötesi sevdasý.
Bilemezdim ben tatlý bir yoksulluðun onsuzluk olacaðýný
Mutluydum sadece.
Bir kardelen uzaklýðýnda sever, karanfil kokusunda özlerken,
Bir ceylan çayýrýna benzetirdim gözlerini. Üzerinde ahu bakýþlar
Ve bir karacanýn amansýz koþuþturmasý,
Bazen de günün en güzel uçurumunda tek ayak üstünde,
Bir fincan kahve yudumlamak gibiydi seninle olmak.
Ne takarsan düþerdi o ince zarif bileklerinden.
Belki de tek düþendim ben
Gözyaþlarýmdan aþaðýya, karným aðrýrcasýna.
Bir güneþ doðardý inanýrcasýna
Kandýrýlmacasýnaydý günler
Tutardým ellerinden sürüklenmecesine
Gözlerine dönüþür gözlerim, Rüzgar olur, bir imbat eser ansýzýn
Bir deprem gibi yýkýlýr hayaller
Düþer penceremin en kuytu köþesinden, kar yaðar, üþür benliðim
Vurur sensizliðin günün en erken saatlerinde
Akreple yelkovan üst üste
Dün gece gibi örtülür gözlerine.
Hani bir gece ansýzýn uyanýrsýn da, Her þeyin yok olduðunu görür
ve bu bir rüyaymýþ der, yeniden koyarsýn baþýný yastýða.
Sonra sabah uyandýðýnda, bir bakarsýn ki,
Hiç bir þey yok ve o gerçekten gitmiþ ve sabahlar gerçekten aðlýyor
ve sen gerçekten susmuþsundur.
Anladým ki ayrýlýk bizden birisi artýk.
..
BÝR SABAH UYANDIÐINDA
Mert Zafer Cansever
Mawish Þiirleri