Yine kan kýrmýzý yine beyaz geceler
Biz böyle doðduk! böyle yaþarýz efendiler
Göðsümüzde kurþun kalbimizde vatan
Varmýydý gözlerimize düpedüz bakan
Bir fýrtýna ki bu dinmez içimizde
Bir aþktýr ki bu dönülmez geriye
Ne cesarettir ki anlamaz kimse
Ne iti! ne de þerefsizi!
Bilmez öfkemizi
Nedir rüzgar söyle ulu bir tufanýz biz
Yattýðýmýz topraklarýn evlatlarýyýz
Tüm yollar bizimdir MEHMETÇÝK’tir adýmýz
Kahraman boylarýmýza sýðmaz naaþýmýz
Söyle þimdi.... biz bu memleketi
Kan revan içinde almadýk mý?
Saðolsun þehitler cennet dediler
Ýçimiz yurdumuzun ruhuyla dolsun
Bir kere gittiler binlerce geldiler
Ölüp ölüp döndüler vatan saðolsun
Soysuzca topraklara el ataný
Altýnda binlerce ’’þehit’’ kalkaný
Vurupta kaçan daðda yataný
Üzerinde paçarvra iti alçaðý
Göðüs göðüse gelmeyen o korkaklarý
Biz köpekten sayarýz..........
Mert Zafer Cansever