Gece düþüncenin baþ katibi olmuþ tekrar, Kýzýl saçlý bir kadýn sayfalarda yok adýn. Varlýðýmý var eden bedenindendir ikrar, Avaz avaz sessizlik çaðýrýyor "o kadýn!"
Sarmýþ bütün odamýn içini ten kokusu Tanýdýk bir fýsýltý "beni duyuyor musun?" Hatýrlatýyor onu o yumuþak dokusu, Titretiyor odayý "hala uyuyor musun?"
Hem mutluluða hem de hüzne sahibim þuan, Gerçekliðin farkýna varmamak huzur dolu. Kopacak olduðu an baðým yanýmda duan, Saçlarýmý okþayýp "cesaret kusur yolu."
Hatýrlayýnca yastýk susuyor yalnýzlýða, Ritimsiz bir müzikle ses veriyor odama. Gardý düþmüþ umudum yenildi bahtsýzlýða, Hayal etmek iþkence vazgeçilemez ama.
Sosyal Medyada Paylaşın:
SCKaradeniz Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.