Dilsiz Yüreğim

Her gece,
Ýþgaline uðradýðým yalnýzlýklarda
Sevdim o umut dolu gözlerini.
Boðazýmda gecirilmiþ soðuk iplere
Ayaklarýmda paslanmýþ zincirlere
Aldýrýþ etmeden,
Her soluðumda gülüþlerini sevdim.

Dili olmayan yüreðimin,
Hüznü hic solmayan gözlerimin,
Tek umudu olarak
Yüreðindeki baharlarý sevdim...
Ýçimde büyüyen ýrmaklara
Acýlarýný verip
Gözlerindeki ýþýklarda ýsýnmayý sevdim.

Kesik kesik öksürmelerime inat
Soluðuma cizilen kýsa ömre inat
Yüreðimin haritasýndaki
Gülüþlerinin sýcaklýðýný sevdim.

Karanlýklarýn bulutla yaðdýðý hasretine
Varlýðýnýn mutluluklarýný siper edip
Gözyaþlarýndaki ýslaklýðýný sevdim.

Yüreðimin ortasýndaki yeþeren
Bozkýrlarýn kuru yapraklarýna inat
Gönülden düþen sevgi yaðmurlarýný sevdim.
Her soluðunda yýldýz olup
Avuçlarýnda solan bir yürek olmayý sevdim..

Sarp daðlarýn rüzgarlý tepelerinde
Yetiþen ucurum cicegi düþlerimle
Mýsralarýnda büyüdüðüm,
Türkü yüreðinde ezgi olmayý sevdim..

Ýntihara kalkýþan acýlarýnda
Yakýp kül olmayi sevdim.
Susmalarýnda bir nefes,
Bakýþlarýnda bir dem olmayý
Senin yüreðinde bir nefes olmayý sevdim...

Ýsmail Sarýgene
Sosyal Medyada Paylaşın: