Ay Geceye Sürgün

Mevsimler sen kokarken
Ay, geceye sürgün biliyorum..
Zemheri artýðý umutlarýmla
Geceye inat yürüyorum.
Gözlerini arýyorum,
Karanlýklarýn düþtügü kaldýrýmlarda..
Cehennem yangýnlarýndan
Kirpiklerine firar ediyorum.
Ateþini söndüremezsem hasretinin,
Korkma caným,
Ateþlere gözlerini verdim diye...
Sen; saçlarýný býrak rüzgara,
Küllerimden saçlarýna gülleri iþlemeden
Ölümü dudaklarýndan öpmeyeceðim.

Takvimler, yapraðýndan acýyý elerken
Yýldýzlar, karanlýða küskün biliyorum.
Alnýma, kavgalarýný alýp
Cellatlýðýna soyunuyorum
Gecmiþ yýllarýnýn..
Suskunluðunu almayýn kurþunlarýn.
Yarimi yaralamadan,
Gözbebeklerinden öpeyim ölümün...
Menzil, bir kez ýskalarsa da gögsümü
Ben serileyim elvedasý topraga...


Þafaklarý sökerken karanlýklardan
Her sabah sana gülümsüyorum.
Þimdi gülümseme zamaný ey yâr.
Dünden miras kalsa da acýlarýn,
Hep güllerle anýlacak ömrün.
Aydýnlýða çevir yüzünü,
Meleklerin kirpiklerine yazýlacak
Bahar kokan o naif gülüþün..
Sosyal Medyada Paylaşın: