Elveda demeden çekip giderken
Ýçimden bir ses
Dur gitme derken
Gözlerine bakýp seni terk edemeyeceðimi
Çok iyi biliyorum
yaþadýklarýma lanet edip senden uzaklaþýrken
Göz ucuyla bakýp
Aðladýðýmý belli etmemek için
Ayaklarýmý sürüyerek yürüyorum
Kalbim beynime hükmediyor ama
Beynim ayaklarýma söz geçiremiyor
gitme kal diyor
Belkide böyle olmasý son bulmasý
Ýkimiz içinde en iyisiydi
Biz birbirini delicesine seven
Ama anlamayan anlamaya çalýþmayan
Sanki iki yabancý iki zýt kiþiydik
Ah o kör olasý gurura
Prim vermesek keþke yenilmeseydik
Hiç nedensiz bir birimizi
Kýrýp ta üzmeyip terketmeseydik
Senin gibi birisi çýkar mý karþýma
Seni bana unutturabilir mi
Tekrar severmiyim bilmiyorum
Bu kalp senden baþkasýný kabul eder mi
Sanmýyorum
En güzel günleri beraber yaþamak varken
Hiç nedensiz bir çýrpýda bitirdik ya
Ýþte ben buna yanýyorum
Gördüklerim hissettiklerim
Rüya olsun diyerek
Titriyerek uykumdan uyanýyorum...
REFÝK
22 . 12 . 2016
Ýstanbul