Bunca uzun yýllar geçti aradan Kimselere derdim var diyemedim. Kan akmakta, içimdeki, yaradan, Varýp bir tabibe sar diyemedim.
Beni anlayamaz fikir þaþkýný Çünkü ruhum ummanlarýn taþkýný Gizli gizli çektim senin aþkýný Kýnarlar açmadým, ar diyemedim.
Lütfedip de dinlen, bu Gamgüder’i, Derdi çok, âþýktýr, sevmiþ bir peri, Yârdan ayrýldýðým o günden beri, Sevip de kimseye yâr diyemedim. Aþýk Gamgüder
*********************************** AÞIK GAMGÜDER-ABDULKADÝR KILIÇ *********************************** Âþýk Gamgüder (1931-2000)-Aðrý‟nýn Tutak Ýlçesi, Ýsaabad Köyü‟nde doðmuþ, asýl adý Abdulkadir Kýlýç (Bedirbeyoðlu) olan Âþýk Gamgüder; altmýþ dokuz yýllýk hayatýna yüzlerce þiir sýðdýrmýþtýr. Çektiði acý ve kederleri Þiirlerine de yansýtmýþ ve mahlasýndan da anla þýldýðý üzere “gam çobanlýðý yapmýþ” usta bir âþýktýr. Yaþadýðý bölgenin “Köroðlu‟su” olarak görülen Gamgüder, sahip olduðu geniþ kütüphanesi ve çok kitap okumasýyla felsefî görüþleri olan bir bilge kiþilik olarak bilinmiþ; halk tarafýndan sevilen sayýlan biri olmuþtur. Tutak ilçesinde belli aralýklarla dört dönem baðýmsýz olarak belediye baþkaný seçilmesi bu sevginin güçlü bir göstergesidir. Âþýk Gamgüder hakkýnda günümüze kadar üç bitirme ödevi (Atatürk Üniversitesi) ve bir kitap çalýþmasý yapýlmýþtýr.
DÝYEMEDÝM
Tutuldum bir güle, bülbüle döndüm Bu sevda bir ah-ý, zâr diyemedim Daha yirmisinde, yanmadan söndüm Saçýmda beyazlar, kar diyemedim
Þansým da yok imiþ, sevdadan yana Nasýl da kül etti, gözdeki mana Yiyip içmeyince, sordular bana Gönlümü yakan þey, nâr diyemedim
Sabýr versin Mevlâ, aþkla yanana Ne denir ki böyle, þeyda olana Ellerinden tutup, ben o canana Aþký bir bilene, sor diyemedim
Oldu deli gönül, aþkýn gamlýðý Hep hasret demliyor, sevda demliði Giyince çýkmýyor, sevda gömleði Sinede yanan þey, kor diyemedim
Hazan mevsimiyle ederken fasýl Nedir anlamadým, bu aþkta usül Nasýl sevdim bilsen, ben seni nasýl Görmez misin halim, kör diyemedim
Bir gün olsun alamadým koynuma Aðrýlar saldýrdý, her gün beynime Yaðlý urganlarý, takýp boynuma Sallandýðým, aðaç, dâr diyemedim
Þimdi yürek kýrgýn, hem de kaç pare Kaldý mý bilemem, aþktan yekpare Name yazýp, haber salýp, o yâre Ne halde Lüzumsuz, gör diyemedim
Sadýk DAÐDEVÝREN Aþýk LÜZUMSUZ
Sosyal Medyada Paylaşın:
ASIKLUZUMSUZ Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.