Çardak kafalý Düþünceler çöküyor, Omuzlarýma. Yýllar, Zil zurna sarhoþ, Sokmuþ baþýný Köy çeþmesinin yalaðýna. Hangi mevsimde takýlýp kaldý, Çocuksu heves-güvesler. Bitmeyen bir bekleyiþte Sabahýn kör karanlýðý; Aðzýnda, Bilinmeyen küfür-galiz Nasýl çelmeledi Güzelim Yaz Mevsimi; Her uyanýþýmda, Kuþ tüyü yastýðým oldu Sonbahar’ýn kuru yapraklarý.
Psikopat naralarý ile Yalnýzlýðýmýn elinde Keskin sivri býçak; Doðruyor anýlarýmýzý. Akþamüstü kahvesini Keyifle yudumluyor, Þimdi yabancý olduðumuz Ay ýþýðý… (3.10.2010 - 8.þiir kitabýmdan)
Sosyal Medyada Paylaşın:
Dursun TOMBUL Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.