BUÐULU CAMLARA YAZDIM ADINI-541 541-Aþýk Ali Rýza Ezgi
Ýçinde Kaldým
Ýki aþk gömleði birden giyilmez Velakin birinin içinde kaldým Yüzüme bakanlar içimi görmez Bir ince derinin içinde kaldým
Ýnsana hoþ gelir bülbülün sesi Onu da söyletir gülün sevdasý Alan aldý satan sattý herkesi Koskoca sürünün içinde kaldým
Ali Rýza derdin yazýlmasý güç Sevda çekmeyenin ezilmesi güç Buna anlam verip çözülmesi güç Bu aþkýn sýrrýnýn içinde kaldým
Aþýk Ali Rýza
*********************** AÞIK ALÝ RIZA EZGÝ *******************
Aþýk Ali Rýza Ezgi, Kars Ýli’ne baðlý Arpaçay Ýlçesi, Taþdere köyünde 1949 yýlýnda dünyaya geldi. Aþýk Ali Rýza olarak tanýnan ve bilinen aþýðýn adý Ali Rýza Ezgi’dir. Ýlk okulu köyünde okuyan aþýðýmýz küçük yaþlarda aþýklarý dinleyerek büyüdü ve türküleri aþýklarla sevdi. Henüz çocuk yaþlarda saz meraký sebebiyle saz öðrenmeye çalýþtý. Askerlik çaðýna kadar köyünde kalan aþýk, Askerlik görevinden sonra Ýzmir’e yerleþti. Bu arada Aþýk Ýlhami’ye çýrak oldu, aþýklýk geleneðinin tüm kurallarý öðrendi ve diðer aþýklarla , karþýlaþma ve atýþmalar yaptý. Çeþitli aþýklar þölenlerine de katýlan Aþýk Ali Rýza Ezgi, Konya aþýklar bayramýna hemen hemen her yýl katýldý ve her dalda çeþitli örnekler ortaya koydu. Þiirlerinin bazýlarý, çeþitli gazete ve dergilerde de yayýmlandý.
**********************************
ÝÇÝNDE KALDIM
O güzel sözlerden damlýyordu bal Sandým ki arýnýn, içinde kaldým Dediler ki bana, bu ne biçim hâl Bir mahþer yerinin içinde kaldým
O elâ gözleri, nasýl da bakar Sevdasý da beni, kendine çeker Hasreti üþütür, sevdasý yakar Yaþ ile kurunun, içinde kaldým
Gökte turnalarla haber salarken Sesiyle gönlümden, gamý silerken Ilýk ilýk aþklar, gönle dolarken Bir sevda nâr’ýnýn, içinde kaldým
Papatya, gelincik, doldurmuþ baðý Yeþile boyamýþ, kos koca daðý Þikar da bir figan, inletir göðü Bülbülün zârýnýn, içinde kaldým
Her seven gönülün, cananýdýr yâr Kýþý gördük amma, gelmedi bahar Ne vuslat göründü, nede umut var Olmayan yarýnýn, içinde kaldým
Dedi ki yürekten, çok sevdim seni Niyetimi Mevlâ’m, biliyor hani Bir ýþýk hüzmesi, kapladý beni O aþkýn nurunun içinde kaldým
Yazýlmýþsa eðer, nasip eder Hâk Mevlâ’nýn dediði, olur muhakkak Lüzumsuz inerken, lapa lapa bak Muhabbet karýnýn, içinde kaldým
Sadýk DAÐDEVÝREN Aþýk LÜZUMSUZ
ÞÝKAR: Yaban gülü
Sosyal Medyada Paylaşın:
ASIKLUZUMSUZ Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.