çýkar beni aklýndan unut diyorsun
unutmak kolay mý seni en zor þeyi istiyorsun
vurulmuþum yanmýþým bir kere bunu bilmiyorsun
ne zaman adýný ansam sanki dilim tutuluyor
yokluðunu hissediyorum bu da beni kahrediyor
dertlerinle avunsam tek ilacým sen olsan
yer yerinden oynasa yine de benimle kalsan
vazgeçemem senden can bedenden çýkmayýnca
olanlarý unut etme benden nefret
karþýlýk ver sev diyemem ama
ne olur bir kez olsun sen de içinde hisset
iste benden senin olan yüreðimi
kýrpmam gözümü çýkarýr ayaklarýna sererim
her gece yaþadýðým isyan nöbetlerimi
geldiðin gün ebediyen ertelerim
iþte böylesine ölümüne sevdim seni
her dinlediðim þarkýlarda sen varsýn
bir gün belki sen de beni anarsýn
aldýðým nefes kadar bana yakýnsýn
seninle dolu kýrýlgan yüreðim al senin olsun
ama bana deme beni unut
son söylediðin söz olsun bu
çisil çisil yaðan yaðmurlarda ýslandým
her damlasýnda sen varsýn diye içime çektim
kýr inadýný gitme kal yanýmda
daha söyleyeceklerim bitmedi son sözümü söylemedim
sen olmayýnca ne hüznüm biter ne de yürek sancým
bana senden kalan iki damla göz yaþým bir de yaralý kalbim
ben sensizliðin kefaretini çok aðýr ödedim
sýð sularda yüzerken battý kaðýttan gemilerim...
Refik
18.12.2016
Ýstanbul