seni unutmaya çok çalýþtým
olsa da zor sensizliðe alýþtým
çok savaþlar verdim
yeniden kazanmak için seni
yenilen ben oldum hep
olmayýnca olmuyor
zoraki sevda yürümüyor aþkým
nisan yaðmurlarý gibi
doldun yüreðime
çorak topraklara can verir gibi
yeniden doðdum seninle
ummadýðým bir anda karþýmda buldum
ve o an sana vuruldum
dalgalarýn kayalara vurup dönüþü gibi
yitirmedim ümidimi özlemle bekledim seni
martýlarýn kanatlarýnda aradým
yoktun dönmedin bir tanem
almadým yüreðime
sevmedim kimseleri
tek aþkým en güzelimdin benim için
sor cesaretin varsa yeniden dene hadi
unuttum mu unutabildim mi acaba seni
bu yürek seni sensiz de yaþýyor
inanmayacaksýn belki ama
"bir ara bir sor" ve gör yerini
dön maziye yüreðinde olmasa bile
göreceksin günlüklerinde benden bir iz
ve iþte o zaman atma buruþturup
ucu yanýk mektuplar gibi
tümden yak
küllerinden yeniden doð o zaman
her düþündüðümde uzaktan seni
anýlarýmýzla yetindim ve sen benimdin
yýldýz gibiydi gözlerin dünyamý aydýnlatan
ve en koyu sohbetlerimde yoldaþým
karanlýk gecelerimde sýrdaþým
koþulsuz nedensiz
sevdim geceler boyu
ýþýdý gün ve kayboldun sabahýn oluþuyla
bekledim geceleri yeniden doðuþ için
varsýn aksýn gözümden yaþlar
her damlasýnda sen varsýn
etse de yüreðim isyan parçalansa da
ben seni çok sevdim sensizliðinde
anlamadýn yar
dil sustu yürek yandý gözler mahzun
isyan ederken yüreðim söyle nasýl gülerim
doðru zaman doðru kiþi sandýðým
ana yine de aldandýðým
ne ilki ne de sonuncusu olacaktý
bilemediðim yanýldýðým
sen gittinya hiç bir þeyin tadý tuzu kalmadý
yaþam anlamsýz
mevsimler deðiþti kuþlar bile ötmüyor eskisi gibi
dalýna konacak bülbülleri bekleyen
boynunu bükmüþ güller gibiyim
özlem çýðlýklarýnda solmaya mahküm
bir kez olsun dinle yüreðinin sesini
inan sevgime aç bana kucak
aný yaþayalým yarýn belki de olmayacak...
Refik
17.12.2016
Ýstanbul