DEĞERİ KALMAMIŞ

Söz vermek delikanlý adama yakýþýrdý
Kanlý býçaklý düþman olsak bile
Mert olabilmekti yakýþan kazanýp kaybetsen de
Ben böyle gördüm böyle bildim

Ayrý gayrý bilmedim çünkü bu yaþa kadar
Sen þöylesin böylesin diye ayýrt etmedim
Dürüstlük den hiçbir zaman ödün vermedim
Insaným bende benimde bir kalbim yok muydu

Bir tek þeyden korktum insanýn acizliðinden
Birde kuralsýz oynanan oyundan
Mutlu bir yüz görmedim güç denen beladan
Hep sustum sessizce aðlamaktan

Niye diye sorarsan haysiyet onurlu oluþumdan
Baþ eydim sadece saygýdan
Konuþmadým ulu yerde umursamadan
Düþündüm senin düsünemediðin kadar

Göz daðý vermek rajon kesmek beni yýldýrmaz
Sürgün ederek hasmýn oluþun yolumdan döndürmez
Sýrtýma hançer saplayaþýn beni öldürmez
Güvendiklerim hain olmuþ ise ýþte yüreðim o zaman dayanmaz

Ahtým olsun kimsenin yanýna býrakmam kalmaz kar
Ona buna þuna sataþarak çözülmez bu konular
Baþýn sýkýþtýðýnda bulunmazsýn bir yar
Bir dost çýkar diye artýk bekleme

Gözlerim nelere tanýk oldu da sustu
Ellerim ne vedalara alkýþ tuttu da kimse yoktu
Buharlý camlar arkasýnda görmediler
pustu
Demek ki yoktunuz hayatýmda beni sevmek yordu

Ne iyiliðin deðeri kalmýþ nede sözlerinin
Meðerse iki damla gözyaþý imiþ kalanlarýn
Üzerimde ki tedirgin üzgün bakýþlarýn
Sýðýnarak yaþamak mý hayýr asla.

Deðeri kalmamýþ insanlýðýn çünkü
Ölüm ucuz Hayat fakir
karalamak basit
Kalmamýþ.





Sosyal Medyada Paylaşın: