Pencereyi açýk býraktým Güneþin ýsýtsýn diye Ne güneþin ýsýtdý icimi Nede merhaba dedi Utandý girmedi aþk Oysaki kalbim üþüyordu Buz gibi kaskatý kesilmiþti Bedenim, dayanamýyordu Sevgin yýrtýcý bir kuþ Ben ise çürümüþ yapraklý aðaç Sürüp giden yorgun hayat Ne gerek var demek Yalnýzlýðýn acizliði Oysa ben sana tutsak Bu kadar müþtak olmaya Katlanýrken her gün Sen baþka karelerde vesikalýk Ruhsuz ,duygusuz mutsuz.
Þair :AHMET HUY
Sosyal Medyada Paylaşın:
yazar ahmet huy Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.