BEN SARHOŞUN TEKİYİM
Soðuk buzlu kaldýrýmlarýn efendisi.
Yaðmur altýnda ýslandýðým zavallý ihtiyarým
Atesler içinde yanip kaldýðým zebaniyim
Ben bilmem alengirli laflar efendi
Evet hovardalýk peþinde koþarým
Tutamam para pul anlýk yaþarým
Þiþede durduðu gibide duramam
Kaybederim kendimi saçmalarým
Benim adým vefa vefasýz deðil ama
Dost nedir herkesden iyi bilirim
Evet sarhoþun tekiyim
Biraz hýrçýn biraz da asiyim
Kaba sapa biriyim
Kimse sevmez o yüzden kimsesizim
Sen her yola gelirsin de ben günahkâr biriyim
Kendim calar kendim oynarým
Sen gibi içerim ama kafamý daðýtmak için
Sen gibi konuþmam isyan etmem efendi
Sözümle özümle bir oluyorum ki
Belki bir gün anlarsýniz ne demek istediðimi
Hiçbirþeyim yok haklýsýniz fakirim
Durun orda ben hýrsýz deðilim
Yüzüm yok zar zor kýt kanaat gecinirim
Ama onurlu yaþamasýný da bilirim
Fedakârlýk deyince en fedakâr bendim
Hiç düþünmeden canýmý bile verirdim
Sizse onun bunun kalbi kýrýlmýþ dersin
O yüzden anlayamazsýnýz beni efendi
Var görme bilme istemem düþtüm artýk bir kere
Ne olacaksa olsun konuþma yýlýþýk her yerde
Dargýným anlatamam belli etmesem de
Ben yüreksiz birini nasýl seveyim efendi
Ben sarhoþun teki de olsam
Gece gündüz demeden icsem
Yüreksiz birini sevemem efendi
sevemem efendi.
BEN
SARHOÞUN TEKÝYÝM
Sosyal Medyada Paylaşın:
yazar ahmet huy Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.