Sayfa 1-Ahenk
ben eller gibi odaya-pacaya gedemen
gayfada eller gibi þennenemen
düðün evlerine varýp da
“hayýrlý osun bizi mgýz-bizim o(ð)lan” öyle ya
“bi yardýma e(h)tiyaþ var mý?”
“musavýrýnýz varýsa biz sa(hi)planalým” deye
okuculara sa(hi)p çýkaman
iki i(n)san yana varýp
uzakdan uza(ða) da ossa selem-merip
bi iki gonþuynan mer(h)abalaþýp
olura-olmaza; iki-beþlik bozaman
davýlýn öðüne çýkýp da kolumu kaldýrdýðým görülmüþ þey deðil..
inanmazsýn hemi valla-hemi de billa
utanýyorun kendimden
hinci bak garþýlara, ne görüyon
dere þýrýl þýrýl akýyoru de(ðil)mi,
iki goyun sürüsü yayýlýpduru
aþþa yanda; yannarýnda köpekleriynen çobannar
bi yarenniðe dutuþmuþlar
yeþilin envayý çeþidi birbirine keymiþ galmýþ aðaþlar
sarýsýndan, gýzýlýndan tütününe
gövyüzünün mavýsý
buludun aðýna sarmaþ-dolaþ gucaklaþmamýþ mý
öylene galmaz hýþadan enmeycek mi ya(ð)mýr
güz yaðmýrýynan çimen göðermemiþ mi?
bir cümbüþ, bi irenk, bi coþgu, bi ahank yok mu?
ben görmeyyon!
i(n)sannar da ayný iþdehe sontefi
irenk irenk, deðil mi herbiri
söz temsili kimi bi(r) çalý
kimezi yemiþ a(ða)cý, kimezi gaya parçasý
kimi toprak, kimi bulut
her birinin ötekine etiyacý var,
yamýr ya(ð)masa biþiy bitmez
goyunnar ne yeycek
gaya olmasa sel alý-ðeder topra(ðý)
düzü de biz ekip biçiyoz
daðlara sürmüþüyüz aðaçlarý..
eyi i(n)sannar gibi
hiþ kimse hu irengin farkýnda deði(l)
dipnot:
Sontefi : en sonunda, ennihayet
DEVAM EDECEK
Sosyal Medyada Paylaşın:
İbrahim Çelikli. Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.