ateþ çemberi gibi sardýn her yanýmý
ya sevgini sun bana ya da al canýmý
hayalimde deðil yanýmda ol benim
kuþatsýn ikimizi de aþk çemberim
duysun feryadýmý daðlar þahidim
kapadýn gözlerini ses vermedi yüreðin
yokluðun da ben yokum sanki menzildeyim
kabullen sen de gerçekleri ben böyleyim
ümitsiz aþka düþtüm yürek yanar neyleyim
fýrsat düþkünü deðilim hiç de olmadým
bana ait olmayana göz koymadým
sýkýldým bunaldým bazen çok daraldým
en zor anýmda inan hep seni andým
sözümde sazýmda mýzrabýmdýn
noktasýndan virgülüne ýzdýrabýmdýn
alnýma yazýlmýþsýn yazýmdýn
al kalbimi eline istersen aç da bak
hiç çýkmamacasýna kalbime kazýnmýþsýn
ne seninle kalýnýyor ne de sensiz olunuyor
resmini sakladým hala duvarda duruyor
neler oluyor der gibi bizleri sorguluyor
bizi bir araya getirmek ister gibi
duvardan düþüp kýrýlýyor
kurudu göz pýnarlarým aðlamaktan
kapanmýyor kirpiklerim sýzlamaktan
kalbim isyan ediyor yar diye atmaktan
aþk girdabýn da boðuldum kaldým
seni de ben gibi seviyor sandým
Refik
15.12.2016
Ýstanbul