Hep ayný teranenin ayný parçasýný eksikliðiyle örtmek üstümüze; Apaydýnlýk ne de aykýrý giyinmek ,vazgeçmek kendinden hayýr hayýr,gelmek kendine, Kalmak kendinde. Ama imkansýzmýþ gibi algýlýyorsunuz kendinizi, Ne çýkar. Kara þövalyenin siyah incisi deðilsiniz sizler; Birer mahkûm tayfasý gibi Güvertenin yüzeyini cilalamakla meþgulsünüz, Ne çýkar. Hep ayný þarkýnýn hadsizliðiyle Yüzüyoruz, fakat kuþlarýn süzülüþünden çalýnmýþ hayallerle, Ne çýkar. Üzümler kararsa, Aðaçlar bezense, Eðilsek bir gölge kuþu gibi Masallar ancak bizi fýsýldar durur ,ama duyumsuzca, Anlatamazlar seni; Beni, Bizi, Bu kimsesizliðimizi, Ne çýkar. Çöküþümün efsunsuz hali, Çöküþümün kimliksizliði, Çöküþümün bile çýkarsýzlýðý karþýsýnda durursanýz, El sallayan bir özgürlük olsanýz þimdi, Ne çýkar.
Meral Meri /Ne Çýkar
Sosyal Medyada Paylaşın:
Meral Meri Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.