“-Karamolla at üstünde gezerdi ufak-tefek, vakur giyim-kuþamlý süslü evini ilk o iþletdi bazardan evliydi, çocuklarýný þe(hi)rde etiþdirdi ayilece ilk onnar terketdi bu köyü”
“-Bazarlý, Per(i)han, Yaþar Ali A(h)mat kalbinden epeyce çekti Hesne’ye þehir bile yetmedi ta Alaman’dan geldi cenazesi.”
Köy altý
köyaltýna yeni okul yapmýþlar, Sarý Alinin evinin kaybolmuþ yýkýðý, çatý altýna helik döþerken merdimen kayar elinin biriynen tavana asýlý ……….. asýlý kaldýðýnda baksayký kimseden çýt yok, “-gýýýý!” ……….. "-Asiyaaa" ………….. “-anaa!” ………… “-bobaa!” ……….. ”-gonþularr!” …………. kimsenin onu duymadýðýný bile bile ünlerken “birisi mi çekti,” “kendi kendine mi yere düþtü merdiven”
“-Imýz valla horatanýn sýrasý deðil len” ………….. "-Alla(hý)n aþgýna yauv!" …………………………………….. “-len valla düþüyon ya” ………… “-salývýrýyon valla” deyip, sanki birinin umrunda kendini boþluða býraktýðý Sarý Alinin evinin kaybolmuþ yýkýðý..
harýmlarý korurdu yol kenarýnda çelenler göðeriyi merak ederdi yoldan geçenler Hapbana”-bekle Dud(u) Aba" bostan geliyo” demiþ harýmlar tarumar, yol boyu evler viran... terkedilmiþ...
Sosyal Medyada Paylaşın:
İbrahim Çelikli. Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.