Umursamamak ummaktan daha tatlý geldiðinde Alnima deðen en sýcak þey alnýn oluyor Ellerin acitiyor ellerimi Dudaklarýn sancýlý Geceyi deliyor birbirinden egoist sorular Her biri yanita tenezzül etmeden terkedip Yalniz olmadigimizi Ýste Audrey gibi Yalniz kalmak istediðimizi hatýrlatýyor... Üç duvar cizdin aramýza Uç kalin çizgi Basýmý göðe kaldiramayacak kadar takatsizim Bir son deðildi bir baþlangýç deðil Beni maviye yaklaþtýrmayan þey beni öldüremezmiþ Bak soluklarým sýçradý saçlarýna Söylesene kaç renk gördün ilk dokunuþta Kaç sonsuzluk geçti içinden kanatsýz Asýl küreklere ummaktan korktugumuz Üþüþtü baþýmýza Uzakta olsa da mavi Rüzgar bizden yana
Hiçbirþeyasýlveönemlideðilbirlikteerdiðimizmutluluktan.
Sosyal Medyada Paylaşın:
amelie poulain Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.