Önümde, arkamda hep ervahýmda, Döndüm baktým ki; ömrüm yarýda. Kimi küffar, kimi de; edep yolunda. Peþimden koþan þerre hayr okudum!
Gözüm dikildi bir an þek þüpheye, Bakma þu gönlümde ki istiþareye, Þüphem senden deðil; yersiz fahriye. Gönlümde dolaþan þerre hayr okudum!
Kýrýlýr an be an medeniyetle alenen, Dökülür saçýlýr, gül sýrrýma istinaden, Sýrrým derimde; iner her zerre tepeden. Sýrrýma da iliþen þerre hayr okudum!
Þimali yokluktan kavrulsa ne yazar, Ocakta piþmeyen zerrem tez azar, Zaruretle mutlak þer kuyum kazar, Kuyumu kazan þerre hayr okudum!
Sosyal Medyada Paylaşın:
MUSTAFA KOÇYİĞİT Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.