Bu Ölüm Benim
Yaðmalanan tenim
Kalkan olamamýþsa yürek talanýma
Kendi yalanýma inanýp
Kýlavuz seçmiþsem kargayý
Peþine gitmiþsem gönüllü
Göklerden yere süzülüp
Mazgallardan sýzmýþsam çukurlara
Bu ölümün dibine kadar sahibiyim
Bölüþemezsin
Orospu bir düzenin piçi olup
Ses çýkarmamýþsam mazlumun ahýna
Ulaþtýðýnda arþa özlem yangýnlarý
Sus demiþsem çýðlýk çýðlýða sevdaya
Ve kýrk yerden düðümlemiþse sözün sesini
Bu ölüm benimdir, hakkýmdýr
Bölüþemezsin
Ýzin vermiþsem sýnýr ihlallerine
Mecburiyet caddesine baðlayýp ömrümü
Damar sokaðýnda alyuvarlarým
Akyuvarlarýmla çatýþýrken
Niþangâhýna girmiþsem direnmek yerine
Hücrelerimin yýkýlmasýna
Bu ölüm benimdir
Bölüþemezsin.
Ýçtiðim kýzýlcýk þerbetinin
Kadehlerini kýrdýðým sabahsýz gecelerde
Sövmüþsem þarkýnýn segâhýna dümdüz
Vurulmuþken celladýmýn puþt gülüþüne
Hakkým yok kimseye siteme
Bu ölüm benimdir
Anamýn ak sütü kadar helâldir
Bölüþemezsin...
Hava Köseoðlu
Sosyal Medyada Paylaşın:
Hava Avcı Köseoğlu Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.