HAN KAPISI...

Andan baðýmsýz tüm yeknesak hezeyan,
Boyutsuzluðun indinde
Namahrem kýldýðým kayýp gölgem
Ve teferruatlarýný gizlediðim
En derin namede yine kekremsi tümcelerde seðirttikçe,
Derin derin iç geçiren þecerem.

Han kapýsýndayým:
Saðým, solum ve arkam
Henüz bakmadým önüme,
Gerisin geri kaçmayý dilediðim
Tek tetikleyicisi bu yangýnýn,
Bir katre huzura düþse keþke yolum, dercesine
Rakýmý hayli yüksek bir bulutta
Ýçinde kayýp sayfalarýmla,
Yine kaybolmalara doymazken evren.

Geçit vermez tek lehçe:
Sükutu çok derin,
Han kapýsýnýn diðeri kayýp ezelden:
Gelip geleceðim en büyük mertebe
Yine devraldýðým son dilek
Babamý henüz uðurlamamýþken
Diðer han kapýsýndan.

Kuvözde düþlerim,
Anadan üryan tek dilekçem:
Yine haznemde yine iþli sicilimde,
Boyutsuzluðumun ikbalindeyim:
Ha geldi ha gelecek, demelere
Vereceðim en muteber ferman:
Yine göðün penceresinde,
Yine de yeniden demeye yok iken mecalim;
Hani olur da yeleleri mutluluðun
Bir bir nemalanýr kayýp gölgemden:
Hani olur da…

Yok ki dermaným,
Yoksunluðun niþaný zaten en pervasýz terennüm,
Görünmezliðin pervazýnda,
Acýlarýn yokuþunda
Belki de beyhude bir sevdanýn titreten
Nakþý,
Gecelerde hüsran günler zaten çoktan tehirli,
Gün bile býkkýn.

Sosyal Medyada Paylaşın: