Sade Nem Kaldı
Kuraklaþýp toprak, çatlattý beden
Çiðleri dururken, sade nem kaldý
Çaresiz derdine, ararken neden
Gözyaþý kururken, sade nem kaldý
Güzünü bekleyen, bozulan baðdý
Karlarla kapanmýþ, gariban daðdý
Örümcek ördükçe, gözlerde aðdý
Buzlarý kürürken, sade nem kaldý
Anýlarý bile, silip süpürdü
Oysa mazisiyle, öyle çok pürdü
Kapanmaz yaraya, merhemi sürdü
Zamanla yürürken, sade nem kaldý
Dizlerinin baðý, çözülmez iken
Baðrýna saplandý, sivrilen diken
Kaderdi incitip, boynumu büken
Peþinden sürürken, sade nem kaldý
Gönül divaneyken, yoktu dermaný
Yazýlmýþtý oysa, çoktan fermaný
Teselli etmezdi, artýk ermaný
Kalbini bürürken, sade nem kaldý
Buðulu camlara ismini yazdý
Anlýk bile olsa, içinde hazdý
Silindikçe izler, yüreði azdý
Umudu çürürken, sade nem kaldý
Nesrin Önem
06 12 2016
Tekirdað
Belki kader, belki ilahi emir
Güçsüz ve acizdim, elimden çaldý
Derin deryalara, attýðým demir
Hasretle vururken, sade nem kaldý.... Sadýk Yýlmaz Teþekkürler deðerli kalem dostum
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.